Het boek Nooit meer druk. Een opgeruimd hoofd in een overvolle wereld van Tony Crabbe had ik al een tijd in huis maar nog niet gelezen. Nee hoor, ik had het niet te druk maar ander leeswerk ging voor 😉 Mijn idee: een mooi en relevant boek tegen druk zijn dat aanspoort tot meer denkwerk, creativiteit en waarde toevoegen. De vele bronnen en het erg diverse advies maken dat je niet eindig met een zevenstappen plan maar wel veel mogelijke oplossingsrichtingen. Zo ga ik onder andere met de Balanced Score Card en horizon 2 (Baghai) aan de gang.
Druk zijn is voor sukkels
Het boek Nooit meer druk. Een opgeruimd hoofd in een overvolle wereld van Tony Crabbe heeft veel publiciteit gehaald. Met name het artikel met als krantenkop Alleen sukkels hebben het druk werd op social media fiks gedeeld. Dat is meteen ook de kracht van het boek van: een krachtig statement tegen druk zijn, omdat je daarmee niet je beste werk doet, minder echt contact met anderen hebt, niet je doelen bereikt en minder waarde toevoegt dan wanneer je nadenkt over wat je wil en stil staat bij hoe je leven gaat. Op die laatste punten vind je heel divers advies, doorgaans uit bekende bronnen.
De inleiding is meteen duidelijk. Waarom hebben we het druk:
- Druk zijn is makkelijk. Reageren op de inbox en op alles wat op je af komt in plaats van keuzes te maken en te beslissen
- Druk zijn is vermijding. Dat wat tot een wending of verandering leidt is lastiger, dan doorgaan met druk zijn
- Druk zijn is een merk. Je kunt je laten voorstaan op hoe druk je bent
- Druk zijn is een verslaving. Elke nieuwe e-mail is een beetje dopamine en druk zijn leidt tot een roes
- Druk zijn is wat alle anderen zijn
Vervolgens toont Crabbe de schade van te vaak te druk zijn aan: te lang stress ervaren werkt negatief voor jou op meerdere vlakken en je vermijdt diepte, keuzes en allerlei andere zaken die zo belangrijk zijn op de langere termijn.
En daarop volgen een paar snelle tips, waaronder:
- Schakel van alle bronnen van afleiding de melkknop uit
- Schrap een vergadering
- Houd de tijd in de gaten en wees je bewust van het verstrijken ervan
- Stop de tijd. Vul niet gedachteloos je tijd maar houd ruimte over
- Begin ruim van tevoren en open het denken over grote of lastige klussen voordat het af moet
- Een opgeruimd hoofd: de GTD-verzamelgewoonten
- Lach
Aandachts- en niet timemanagement
Het boek gaat daarna verder om in drie delen uit te leggen wat je beter wel en wat je beter niet kunt doen om je beste werk te doen en een bevredigender bestaan te leiden. In deel één lees je een interessant betoog over het verschil tussen timemanagement, met strakke planning en aandacht voor efficiënter werken. Dat werkt niet meer. Dat kon je ook lezen in Getting Things Done. De kunst van stressvrije productiviteitvan David Allen of De vijf keuzes voor buitengewone productiviteitvan Kogon e.a. Krabbe benadrukt dat inputdominantie (je werk en leven sterk laten leiden door wat op je afkomt) een heel andere focus is, dan je richten op wat je wil maken, dus outputdominantie. Sterker nog, voor je het weet is jouw input niks anders dan alle input verwerken.
Wat werkt is niet slimmer of efficiënter of harder werken maar nadrukkelijker keuzes maken en nadenken over wat je wil toevoegen.
Wereldbibliotheek
Veel van wat Crabbe stelt, wordt ondersteund met onderzoeken en grote boeken. Dat betekent dat je nogal eens switcht van een waarnemingsonderzoek naar hersenonderzoek naar een theorie over strategische waarde of onderhandelen. Niet elke alinea heeft een term of onderzoek of boek nodig voor het gegeven advies. Zeker in een boek over ’te druk’ zou wat soberheid hierin helpen.
De boeken van onder andere Kaplan, Baghai en Porter zijn wat veel voor een boek over betere keuzes maken, maar uiteraard is het idee een voor jou relevante balances score card (Kaplan) te maken interessant. Net als voldoende aandacht voor jouw horizon 2, de middellange termijn horizon (Baghai) en zo te zoeken naar een voor jou interessante personal branding, hoewel die term pas later valt en ook daar van boeken en onderzoek omgeven is. Nadeel is dat je geen concrete stappen voor het werken aan die ideeën vindt of voorbeelduitwerkingen. Voor degenen die onbekend zijn met bijvoorbeeld de Balanced Score Card is dat waarschijnlijk te weinig. Zoals ook een samenvatting van een notie van principieel onderhandelen van Fisher te weinig is om het daarna in jouw situatie toe te passen.
All you can eat
Een mooi voorbeeld van de betogende stijl is de buffet-metafoor. Wie kent het niet: je loopt met je bordje langs een buffet en besluit bij allerlei gerechten ‘ja’ of ‘nee’. Daardoor heb je vaak een te vol bord en vreemde combinaties. Terwijl als je het buffet zou overzien en een keuze zou maken je een minder vol maar beter en samenhangender gevuld bord hebt. Zo ook met je ‘werk-bord’: op alles ‘ja’ of ‘nee’ (en meestal ‘ja’) zeggen, leidt tot teveel en rare combinaties. Een stap terug en vanuit een koers keuzes maken, zorgt voor betere kwaliteit en kwantiteit.
Kortom
Crabbe maakt een essentieel punt: wie te druk is, doet zichzelf en anderen te kort. Voorkom de verleiding van reageren op prikkels en doe meer denkwerk over wat je kunt doen dat echt waarde toevoegt. Ervan van die keuze de rust en meerwaarde die deze je brengt. De aansporingen zijn direct en ondubbelzinnig en hier en daar moet je zelf nog aan de slag om het voor jouw context praktisch te maken. De vele bronnen en boeken vond ik wat veel maar zijn mogelijk weer sleutel naar meer relevant leeswerk.
